Τι ταξίδι down memory lane το σημερινό που ξεστήνω μια μεγάλη βιβλιοθήκη για να βάψω. Ξανακοιτάζω κι αγγίζω βιβλία, σημειωματάρια, ημερολόγια, τετράδια και άλλα πολλά μετά από τόσα χρόνια. Πρώτο πρώτο χαρτάκι απ’ την μητέρα μου, πόσο με αγαπάει… Πόσα θα ήθελα να πω σε πόσους ανθρώπους, πόσα ευχαριστώ, πόσα σ’ αγαπώ, πιο πολλά τα μου λείπεις πια… Κι ανάμεσα σε όλα χνάρια ραδιοφωνικά παντού, σε όλα τα ράφια, σε όλες τις εποχές και όλες τις ηλικίες, σημειώσεις, playlists, ονόματα, ραντεβού, σκέψεις, στίχοι, αποκόματα, φωτογραφίες, δώρα ακροατών που μείναν τελικά μαζί μου μια ζωή… Το κινητό του Βαρδή, γενιές φωτογραφίες με την Ελευθερία, η υπόσχεση της Λίνας με τα φτερά του ανεμιστήρα στην ρεσεψιόν του Σκάι πως θα γίνω καλός δημοσιογράφος… Θα βρεθούν κάποτε σε μια Oxfam ή μια χωματερή μιας χώρας ξένης, μα ως τότε θα σκαλίζουνε πάντα τις πιο βαθιές μου χορδές… Η φώτο από το prospectus του πανεπιστημίου μου, που ώσπου να το τελειώσω είχα ήδη συμπληρώσει 2 χρόνια στον LGR και κατοικοέδρευα στα studios του campus κόβοντας μπομπίνες με το κοπιδάκι, τόσο που με βάλαν στην μπροσούρα. Μετά ήρθανε χρόνια, γίνανε εκπομπές κι έμαθα πως η πιο δύσκολη εκπομπή είναι η ίδια η ζωή… Αυτά, μην σας κουράζω άλλο, ήθελα κάπου να πω αυτές τις σκέψεις x
χαίρομαι που από κάπου εκεί στα φοιτητικά χρόνια έχουμε και μαζί να θυμόμαστε κάποια πράγματα. : )
Θυμάμαι ακόμα πόσο με πίστευες και πόσο τρυφερή ήσουν μαζί μου αγαπημένη μου… Δεν άλλαξε το τρυφερό σου μεδούλι ευτυχώς 🙂 xxxxxxx
Αγαπημένε μου !!!
;0)-
Mixalio mou palaias kopis!! I’m so glad ι met you :*
Παρομοίως γλυκιά μου Κατερίνα, εσύ ξέρεις τι μεράκι είναι το ράδιο και πόσα σου επιτρέπει να δώσεις και τι σου δίνει αυτό…. <3
Γερμανε, σου ‘φερα και τον Μετρονομο με το αφιερωμα στο Χατζιδακι, για να προστεθει στη ‘σαβουρα’ ;0))
Σαβούρα και Μάνος στην ίδια πρόταση? Μεγάλη αμαρτία, άλλωστε εσύ σαβούρα δεν μου έδωσες ποτέ! 🙂 Καλωσήρθες πίσω xx
αυτα πες τα στην κουμπαρα ;0)-
❤️
love you
<3 <3 <3
Μιχάλη μου όπως τα λες!πόσες μνήμες….!! <3
Πολλές και όμορφες σαν αυτές τις ψυχές που είναι ακόμη εδώ…
Πολλές και όμορφες σαν αυτές τις ψυχές που είναι ακόμη εδώ…
Ανεπαναληπτος Μιχάλης Γερμανος…με εμαθες να κανω εκπομπες καλές 14 χρονια πίσω. Το λιγότερο από την φιλία ετών!
Χρήστο μου, τι όμορφα λόγια, σε ευχαριστώ πολύ! Δεν ξέρω αν κατάφερα κάτι τόσο μεγάλο, τις εκπομπές μας πάντως τις κάναμε κι οι δυο με αγάπη και το φως των νοιάτων μας, κι έτσι κράτησαν μέσα τους πολύ αληθινές εμπειρίες κι έφεραν για δώρα φιλίες που αντέχουν στον χρόνο. Που θα πάει, θα βρεθούμε ξανά και ραδιοφωνικά, θα δεις
Mike German – Respect!
… τα είπες όλα… και τις δικές μας βαθιές σκέψεις…. μεγάλη αγκαλιά, σ’ αγαπώ <3
Respect back Poly φίλε μου!
Eugenia Arsenis εγώ να δεις!