Στίχοι: Κώστας Φασουλάς | Μουσική: Διονύσης Τσακνής | play

Fwteini-Veletsiotou-Sto-ragisma-tou-dromou

Την ερημιά του τόπου μου
ποιος θα τη σεβαστεί
Ποιος θα του κόψει του ληστή
τ’ αρπαχτικό του χέρι

Μνήμες ταράζουνε ψυχές
γεράκια τη σιωπή
Τροχοί που ακονίζουνε
της νύχτας το μαχαίρι

Παλιές πληγές που ρίζωσαν
στο ράγισμα του δρόμου
Καινούριους αναστεναγμούς
στην άσφαλτο αντηχούνε

Κομμάτια είναι τα λόγια μας
σπασμένου τηλεφώνου
Κι εγώ μια καθαρή γραμμή
ζητώ για να τα πούμε

Τη θάλασσα που μου ‘ταξες
την καταπίνουν ψάρια
Πώς να φυτέψω ουρανούς
μες στο στεγνό βυθό σου

Στη πλάτη σου χορεύουνε
ανήμερα λιοντάρια
Και εγώ έχω πάψει από καρό
να’ μαι το φάρμακο σου

Την ερημιά του τόπου μου
ποιος θα τη σεβαστεί
Ποιος θα δικάσει το ληστή
και ποιος θα ξεγεννήσει

το φως που κρύβω μέσα μου
προτού κι αυτό σβηστεί
Σαν μια περήφανη ψυχή
να βγει να περπατήσει

Pin It on Pinterest