Κυριακή τελευταία του καλοκαιριού, με παλιές μελωδίες να κρύβουν όπως πάντα μέσα τους τόσα πολλά. Σαν να τις όρισε ο χρόνος να καταγράφουν ιστορίες, να αιχμαλωτίζουν στιγμές, να περιγράφουν την ζωή μέσα από φίλτρο μαγικό. Αύριο πρώτη επίσημη του φθινοπώρου, κι εμείς, με μόνη άμυνα τα τραγούδια, είμαστε και πάλι εδώ.
17.00-19.00 | LGR 103.3 FM | lgr.co.uk
Kalisperes Mixalio!! :*
Καλησπέρα Κατερίνα μου, φιλιά!
“Δεν θα σε βρω, μια νάρκη θα ‘σαι σκορπισμένη”. Αξεπέραστος στίχος του λατρεμένου…
Autos o sugekrimenos Dimitris einai sti kardia mesa!
papa paaaa auto to violin.. <3
Σου λιγώνει την καρδιά αυτό το κομμάτι… Thesia Panayiotou, μια σπουδαία παρουσία στο ρεμπέτικο.
Yperoxo!! exo kai tin trelara mou me ta violia.. :*
Beautiful Milhalis xx
Thank you Lois Hooper, I hope you enjoyed it! 🙂
:* :* kalo vraduuuuuu!!
Ευχαριστώ για μια ακόμη Κυριακή με παρέα Κατερίνα μου, πολλά φιλιά!
emeis euxaristoume!! teleia perasame Mihalis <3
Σ’ ευχαριστώ Μιχάλη για τα τόσο καλά σου λόγια, αν και δεν κατάλαβα την αφορμή… 🙂
Για το Μινόρε της αγάπης ο λόγος Θέσια, το ακούσαμε σήμερα στην εκπομπή μου και ήρθες στην κουβέντα μας. Αυτό το κομμάτι με αγγίζει όσο λίγα, σ’ ευχαριστώ πολύ και για αυτό!
Ωωω!!! Ναι, κατάλαβα… σ’ ευχαριστώ, χαίρομαι που το αγαπάς και με συγκινεί αυτό γιατί κι εγώ το έχω σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Σ’ ευχαριστώ και σένα και τους ακροατές σου Μιχάλη!
Δεν θέλω να παραγίνω ευγενικός αλλά εμείς ευχαριστούμε Θέσια, για τραγούδια με ουσία που μιλούν για πράγματα αληθινά κι ανθρώπινα. Τα χρειάζονται όλες οι ελληνικές ψυχές, τώρα ίσως πιο πολύ από ποτέ. Και για μας που ζούμε μακρυά είναι σαν πατρίδα…
Πάντως εκτός από ευγενικός, ουσιαστικά συγκινητικός είσαι ” Τα τραγούδια μας είναι η Πατρίδα μας” Αυτό μου λες και τα δάκρυα μόλις κα τα συγκρατώ να μην κυλίσουν….
Επειδή το νιώθω πόσο πολύ αγαπάς αυτό που κάνεις Θέσια, ξέρω πως θα κυλήσουν σε ένα τραγούδι στον χρόνο τους. Όπως διαισθάνομαι πως κύλησαν και στο Μινόρε της αγάπης. Να’σαι καλά! Ναι είναι πατρίδα τα τραγούδια, γιατί μέσα τους υπάρχει ο πιο αληθινός μας εαυτός. Εγώ με ένα τραγούδι άντεξα να ‘μαι μακρυά απ´ την Ελλάδα και σ’ ενα τραγούδι τρέχω πάντα να την ξαναβρώ. Και πια ξέρω πως όσο περνάει η ζωή, ότι αγαπήσαμε, ακόμη κι αν χάθηκε, μένει για πάντα σε ένα τραγούδι που μας πονάει και μας λυτρώνει.
Για τον όμορφο διάλογο μας, για το Μινόρε της Αγάπης, γραμμένο στην κλίμακα του σμυρναίικου μινόρε για όλα αυτά που μοιραστήκαμε σήμερα αφιερώνω σε σένα και στους φίλους ακροατές σου αυτό. ” “Αν ήτανε οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί τραγούδι, θάχανε σωθεί μέσα στα σεντούκια τση Σμύρνης, όπως σώθηκαν και οι σημαίες.. Αν ήτανε τραγούδια, θάχανε σωθεί βαθιά-βαθιά μες τα λαρύγγια μας..”
Αγγέλα Παπάζογλου
Ηχητικό ντοκουμέντο!https://www.youtube.com/watch?v=DQLQ5vjo2GI
Διαμάντι! Υπερευχαριστούμε Θέσια, να ‘σαι καλά!