Ένας κόσμος που ραγίζει με κρότο, τον ακούς έξω απ’τα παράθυρα, μπροστά απ’ τις οθόνες, μέσα απ’ των ανθρώπων τις ζωές. Αποφασισμένη αυτή η εποχή να δείξει την πληγή της και να την νιώσουμε όλοι, και πως θα μπορούσε να είναι κι αλλιώς αφού εμείς είμαστε στην ουσία οι εποχές. Εμείς το φως, εμείς και το σκοτάδι, κι όλα τα ατέλειωτα που χωρούν στο ενδιάμεσο και μέσα στα τραγούδια. Εκεί καταφεύγουμε λοιπόν για μία ακόμη Κυριακή, σε τραγούδια παλιά και σε ένα καινούργιο που γράφεται ακόμα, μέρα με την μέρα, στιγμή με την στιγμή.
17.00-19.00 | LGR 103.3 FM | lgr.co.uk
Πόσο τρελλαινομαι πάντα με τις σκέψεις της ψυχής σου,που τις κάνεις λόγο γραπτό ,που με την σειρά του,βρίσκει καταφύγιο στις δικές μας ψυχές…
Μαρία μου σ’ ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ να τις δεχτείς. Έχω πολλές ακόμα μα δεν χωράν στα ραδιόφωνα και μένουν μέσα μου… Μια πολύ μεγάλη αγκαλιά X
Εξαιρετικό!!Μιχάλη σε ευχαριστούμε