Τι μπορώ να γράψω σήμερα που η οθόνη φέρνει τόσα λόγια αγάπης και τόσες εικόνες από τις λατρεμένες μητέρες των φίλων μου. Λέξεις που κρύβουν μέσα τους τόση ομορφιά που κανένα κείμενο, κανένα τραγούδι και καμιά εκπομπή δεν μπορεί να τα ξεπεράσει. Μα πάνε 6 χρόνια πια που αυτή η μέρα για μένα είναι ένας πόνος στην καρδιά που δεν λέει να μαλακώσει. Καμιά φορά δεν μπορώ και ακυρώνω την εκπομπή, τις περισσότερες όμως με πάω έστω και με το ζόρι για να την κάνω, όσο καλύτερα μπορώ, όσο παράταιρος κι αν νιώθω με τον κόσμο γύρω μου κι όσους σήμερα γιορτάζουν. Μα είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που αυτή τη μέρα κάθε χρονιά νιώθουν όπως εγώ. Κι ακόμα περισσότεροι ίσως εκείνοι που σαν κι εμένα τα λόγια τους ξεπερνούν για να μιλήσουν για αυτό τον άνθρωπο που τους χάρισε την ζωή, τους γνώρισε την αγάπη και την ομορφιά αυτού του κόσμου. Νιώθω τόσο μικρός για να μιλήσω για την μητέρα μου που υπήρξε τόσο πολύ μεγαλύτερη από την ίδια την ζωή με τόσους πολλούς τρόπους. Αφιέρωσε τα χρόνια της στον πιο πρωταρχικό σκοπό της ζωής, στην αγάπη, και αγωνίστηκε ως την τελευταία στιγμή για δυο παιδιά που ήταν το κέντρο όλου της του κόσμου. Έχτισε μέσα μου τον ορισμό του κόσμου, που αν δεν τον ζεις με ανθρωπιά, με θυσία, με απύθμενη αγάπη και το άσβεστο γέλιο ενός παιδιού στην καρδιά σου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ψέμα. Μου έμαθε πως οι πιο όμορφοι άνθρωποι μένουν για πάντα στην ψυχή τους αγνοί και καθαροί, πως κάθε πλάσμα που ήρθε στον κόσμο έχει δικαίωμα στην ζωή και πως κάποιες φορές πρέπει να έχεις την πυγμή να θυσιάσεις την δική σου για να ζήσει μια άλλη ψυχή που χωρίς εσένα δεν θα μπορούσε. Κι όταν μοιράζομαι τις σκέψεις μου και μου λένε οι φίλοι μου πόση αγάπη έχω μέσα μου, η πηγή ήταν και παραμένει πάντοτε εκείνη. Για ό,τι έχω, ό,τι είμαι, ό,τι κατάφερα να κάνω, για ό,τι μεταδίδω με τα λόγια και τις εκπομπές μου, όλα πηγάζουν από εκείνη. Μα κι αν αυτός ο κόσμος είναι ελλιπής για πάντα πια, δεν ξεχνώ το μεγάλο μάθημα του να βάζεις την σπασμένη σου καρδιά στην άκρη και να συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, να δίνεις προτεραιότητα στην ζωή και τον άνθρωπο, να μην ξεχνάς και να δίνεις αγάπη σε κάθε τι και σε όποιον την έχει ανάγκη. Κι έτσι είμαι και σήμερα εδώ, λίγο πιο ξαλαφρωμένος που φέτος μπόρεσα έστω να μοιραστώ αυτές τις δυο κουβέντες για το κορίτσι μου στον ουρανό που είναι για πάντα το πιο όμορφο τραγούδι όλης μου της ζωής. Χρόνια πολλά λοιπόν μαμά, εδώ είμαι ακόμα κι αγωνίζομαι κι εγώ στην μικρή μας ζωή, δεν ξέρω αν κατάφερα πολλά μα ξέρω πως όλος ο κόσμος μέσα μου περνάει μέσα από το φίλτρο της αγάπης που μου έδωσες εσύ. Τώρα οι ουρανοί είναι γεμάτοι με τόσους ανθρώπους που μου λείπουν, τώρα οι εκπομπές μου συχνά μου ανοίγουν πληγές που κανένας δεν βλέπει. Μα είμαι ακόμα εδώ, κι όσο είμαι είσαι κι εσύ. Κι ας μην κλείνει μέσα μου το κενό. Κι ας μην βρίσκω πιο όμορφα λόγια να μιλήσω για σένα. Σε ευχαριστώ για το παράδειγμα ζωής κι αν έχω κάτι να ζητήσω είναι την βοήθεια σου να κάνω όλες τις εμπειρίες κι όλες τις δυσκολίες φως για τον κόσμο γύρω μου και για μένα. Για εσάς που σήμερα γιορτάζει η αγαπημένη σας μητέρα, σας εύχομαι να μην χάσετε ποτέ ούτε στιγμή από την αγάπη της και να την έχετε κοντά σας για όσο πιο πολύ θέλουν σύμπαν και Θεός. Και για εσάς που είστε στην ίδια πλευρά με εμένα αυτή την μέρα να έχετε δύναμη και παρηγοριά, να απαντάτε στην απώλεια με ένα τρυφερό χαμόγελο και να μην ξεχνάτε πως η ζωή πονάει απερίγραπτα μα δεν παύει ποτέ να είναι το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου. Κυριακής απόγευμα λοιπόν, άλλο ένα στον LGR, με τα τραγούδια χάδι και πληγή και με το χέρι στην καρδιά όπως πάντα.

Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι | 13.05.2018

17.00-19.00 | LGR 103.3 FM | lgr.co.uk

Pin It on Pinterest